Από το Ημερολόγιο του κ. Σατερθγουαίητ

Από το Ημερολόγιο του κ. Σατερθγουαίητ

Τόμος ΙΙ

Φτάνοντας το βαπόρι μεγάλωσε κι έφραξε το λιμάνι.

Πολλή κίνηση στα καταστρώματα. Ίσως να μεταφέρει καινούργιους

μετανάστες, συμπαγείς και συσκευασμένους.

Ψυχές, λεπτές σαν καπνό και αναγνωρίσιμες από την οσμή του καμένου.

Όπως και να ’ναι, υπάρχουν πολλά ζώα που δεν τους επιτρέπεται

να βγουν από την Κιβωτό και δείχνουν αδημονία.

Ως και το πλήθος που κατακλύζει το μουράγιο

και ρίχνει ανήσυχα βλέμματα σιγά-σιγά συνειδητοποιεί

ότι το παν εξαρτάται από μιαν ελπίδα –

τη στιγμή ακριβώς που μόλις πας να την αδράξεις, χάνεται.^*

Είχα κυριολεκτικά αιφνιδιασθεί.

  

*Καλοπροαίρετη «δημιουργική παραποίηση» ενός ποιήματος του Ελύτη από το «Ημερολόγιο ενός αθέατου Απριλίου», εκδοθέν από τον Ποιητή το 1984 και αναφερόμενο στην περίοδο Πάσχα του 1981 (Κυριακή των Βαΐων, 19/4/81). – Εκδόσεις Ύψιλον/βιβλία.