Το Ελλύχνιον θα είναι ξανά μαζί σας

την Παρασκευή 09/06

Κώστας Γαρμπής - Τα Κρυπτικά

Τα Κρυπτικά

Κ. Γαρμπής

Διόνυσος, 24/03/2017

Σκότωσα το δράκοντα για τα ψυχολογικά μου δρώμενα.

Αυτά ήταν ο θησαυρός, το αντάλλαγμά μου.

Ο Δίας τιμώρησε τον Προμηθέα,

γιατί έφερε τη φωτιά στον άνθρωπο,

ο Πλάτωνας υποστήριξε την πτώση των ψυχών

από έναν υπερουράνιο τόπο∙

ο ήρωας των παραμυθιών πάλεψε με το δράκοντα

για έναν υλικό θησαυρό ή μια όμορφη κοπέλα.

Εγώ κατέκτησα το συνειδητό και τον ορθολογισμό μου.

Αλλά ώρες-ώρες παρεμφαίνεται ένα συμβάν «ανυπακοής»∙

νιώθω την ανάγκη μετάβασης από την «ουσία» στην «ύπαρξη».

Είναι τότε που η φιλοσοφική σκέψη μου

αδυνατεί να υποκαταστήσει πλήρως

τη μυθική σύλληψη του «υπάρχειν».

Είναι τότε που αναρωτιέμαι μήπως

το ανθρώπινο «δράμα» έχει έσχατη οντολογική εγκυρότητα.

Έτσι, βλέπω και τις γνήσιες θρησκείες

πάντοτε «δραματικές» και όχι «θεωρητικές»∙

οι «θεωρητικές» είναι πνευματική ξηρασία,

είναι το όπιο, το ναρκωτικό του ανθρώπου.

Οι «δραματικές» έχουν ρόλο στην αληθινή ζωή∙

φωτισμένες κι απ’ το φιλοσοφικό λόγο

καθιστούν αντιληπτή τη συμβολικότητα του μύθου.

Τάσος Κόρφης - Λουλούδια της Στέρησης

Ελληνίδες Ποιήτριες - Ειρήνη Ρηνιώτη

Ευρωπαϊκή Ποίηση - Γαλλία

Κώστας Γαρμπής - Συλλογή "Σχεδιάσματα"

Κώστας Γαρμπής

Τρία Ποιήματα από τη συλλογή «Σχεδιάσματα», Οκτ.-Νοέμ. 1981, εκτός εμπορίου

Άγγελος Λάππας - Το Φόρεμα

Ελληνίδες Ποιήτριες - Μαρία Σταθέα

           Για την Ποίηση και την Άνοιξη

Νόμιζα πως γράφουνε ποίηση

Κι είδα

Ένα τριαντάφυλλο εκατόφυλλο

να πυρπολεί το λιοπύρι

Μια νύχτα τον ουρανό ξάστερο

κεντημένο μ’ αστέρια / με άστρα

Τη θάλασσα απέραντη γιορτινή

ντυμένη επίσημο γαλανό

Τη λάμψη του αφρόψαρου

σαν εκτινάχτηκε πάνω απ’ το κύμα

Νόμιζα πως γράφουνε ποίηση

Κι άκουσα

Τις ανοιξιάτικες μουσικές των χελιδονιών

Τη φλογισμένη φωνή απ’ τα τζιτζίκια του θέρους

Αφουγκράστηκα

Το σύρσιμο των τρεμάμενων φύλλων

στους δρόμους της ξενιτειάς

και το λαμπρό adagio της βροχής

ξεπροβοδίζοντας το καλοκαίρι

Τα μοναχά τιτιβίσματα των σπουργιτιών

και τη λευκή ησυχία από το χιόνι που πέφτει

Άκουσα

Το τρυφερό της μάνας νανούρισμα

ν’ αποκοιμίζει το «θείο» της βρέφος

Το μελαγχολικό παράπονο του παιδιού

που του στερήσανε κάποιο παιχνίδι

Το μοιρολόι της πικρής μοναξιάς

στον ξεχασμένο κήπο των κεκοιμημένων

Νόμιζα πως γράφουνε ποίηση

Και μύρισα

Το βελούδινο άσπρο των κρίνων

στης γλυκειάς προσμονής τους τη γλάστρα

Το νοτισμένο χαλί του φθινόπωρου

και τα βρεγμένα χαλίκια του πόντου

Το άρωμα των λεμονανθιών

στων παιδικών μου χρόνων το περιβόλι

Ένοιωσα

Το ιαματικό χάδι της μάνας

και το λατρευτικό πατρικό βλέμμα

Την ανάσα της θαλπωρής

στο πέτρινο αγαπημένο μας σπίτι 

Έζησα

Όλη την ομορφιά του βουνού και της θάλασσας

και ξέχασα την ψευτιά και τους ρύπους της πόλης

Αμέλησα και την … γραφόμενη Ποίηση …  

                                                                   (Καλαμάτα   4-4-2016)

                                  Μαρία Παρ. Σταθέα, φιλόλογος-συγγραφέας  

Ευρωπαϊκή Ποίηση - Γαλλία

Κώστας Γαρμπής - Οι μοίρες άγουν...

Από την ανέκδοτη συλλογή "Ποιήματα θυμού και οργής"

Κυριακή 18/05/’14

Οι μοίρες άγουν…

Είπα μια βραδιά

να τον πηδήξω το φράχτη

πρυτάνευσε όμως η

άστοχη αδράνειά μου

και όλες οι νάρκες μου

οι μελισταγείς

κι αντίς για την πράξη

προτίμησα τα ξινά βατόμουρα

και τα παχιά φραγκόσυκα

και όλα τα οπωρικά

του άφωνου φθινοπώρου

του άχρωμου και αβάσταχτου

κι έμεινα να λικνίζομαι

στην άθλια περιοχή μου

και να γράφω ποιήματα

για γενναίες του παρελθόντος

πράξεις

και για τις χίλιες και μια

νύχτες

- τι Ηνίοχοι, τι Ταύροι, τι Δυνάμεις -

της επερχόμενης Ιστορίας μου.

… μια ζωή στην έξαρση της Ματαιότητας

που να σφραγίζεται ελεεινά με μουντζούρα

πάλι της Ματαιότητας…

Κώστας Γαρμπής

Ποίημα στηριγμένο στο ποίημα του Τ.Κ. Παπατσώνη «Ursa Minor, Ε΄ οι μοίρες άγουν» αλλά και στα ποιήματα «Ιστορήματα, (α)Μεγάλη αναμονή της επιούσης και (β)Ιβίσκος».

Τέλλος Άγρας - Λουλούδια κατά γης

Ελληνίδες Ποιήτριες - Τζίνα Ξυνογιαννακοπούλου

Ευρωπαϊκή Ποίηση - Γαλλία