Κώστας Γαρμπής - Τα Κρυπτικά

Τα Κρυπτικά

Κ. Γαρμπής

Διόνυσος, 24/03/2017

Σκότωσα το δράκοντα για τα ψυχολογικά μου δρώμενα.

Αυτά ήταν ο θησαυρός, το αντάλλαγμά μου.

Ο Δίας τιμώρησε τον Προμηθέα,

γιατί έφερε τη φωτιά στον άνθρωπο,

ο Πλάτωνας υποστήριξε την πτώση των ψυχών

από έναν υπερουράνιο τόπο∙

ο ήρωας των παραμυθιών πάλεψε με το δράκοντα

για έναν υλικό θησαυρό ή μια όμορφη κοπέλα.

Εγώ κατέκτησα το συνειδητό και τον ορθολογισμό μου.

Αλλά ώρες-ώρες παρεμφαίνεται ένα συμβάν «ανυπακοής»∙

νιώθω την ανάγκη μετάβασης από την «ουσία» στην «ύπαρξη».

Είναι τότε που η φιλοσοφική σκέψη μου

αδυνατεί να υποκαταστήσει πλήρως

τη μυθική σύλληψη του «υπάρχειν».

Είναι τότε που αναρωτιέμαι μήπως

το ανθρώπινο «δράμα» έχει έσχατη οντολογική εγκυρότητα.

Έτσι, βλέπω και τις γνήσιες θρησκείες

πάντοτε «δραματικές» και όχι «θεωρητικές»∙

οι «θεωρητικές» είναι πνευματική ξηρασία,

είναι το όπιο, το ναρκωτικό του ανθρώπου.

Οι «δραματικές» έχουν ρόλο στην αληθινή ζωή∙

φωτισμένες κι απ’ το φιλοσοφικό λόγο

καθιστούν αντιληπτή τη συμβολικότητα του μύθου.