Το "Ελλύχνιον" θα βρίσκεται ξανά κοντά σας στις 15/09/'17.
Καλό Καλοκαίρι!
Παρασκευή 28 Ιουλίου 2017
Κώστας Γαρμπής - Από τη συλλογή "Τα Κρυπτικά"
Κ.
Γαρμπής
Διόνυσος
01/07/17
Από τη συλλογή «Τα κρυπτικά»
Ο
Παράδεισος μου περιήλθε στη δικαιοδοσία της Ποίησης.
Στα
Ομηρικά Ηλύσια Πεδία, στα νησιά των Μακάρων
του
Ησιόδου και του Πίνδαρου∙
εκεί
που κατοικεί ο ξανθός Ραδάμανθυς
και
ο Ωκεανός στέλνει το φύσημα του Ζέφυρου που φέρνει δροσιά,
εκεί
που με χαϊδεύουνε γλυκές οι ωκεάνιες αύρες.
Εκεί
ο Παράδεισός μου συνιστά
ανώλεθρο
δομικό στοιχείο της ψυχής μου,
εκεί
εκμυθεύεται χωρίς να χάνει το θεμέλιο
που
είναι η έξοδος προς τον κόσμο.
Η
βύθισή μου προς τα έσω δεν αποξενώνεται
από
τη ζήτηση του γήινου Παράδεισου.
Η
συνείδηση στο ζώο που είμαι με κατέστησε άνθρωπο.
Η
κατάβασή μου στο μυθικό πηγάδι
δεν
εκμυθεύει στείρα τη νοσταλγία ενός Παράδεισου,
πηγαίνει
και με βυθίζει εντός του και
με
ταυτίζει με αγωνιστική επιδίωξη.
Επιθυμώ
έναν πραγματικό κόσμο παραδείσιου όλβου∙
όχι
όμως εκείνου που μεταστοιχειώνει τις ψυχολογικές ροπές μου
προς
εφήμερες εγκόσμιες και θνητές ικανοποιήσεις.
Τα
καταναλωτικά υλικά αγαθά
ποτέ
δεν θα υποκαταστήσουν τα μυθικά μου.
Ο
Ποιητικός μου Παράδεισος είναι
ουσιαστική
ποιότητα αξιών και ζωής.
Παρασκευή 21 Ιουλίου 2017
Κώστας Γαρμπής - Από τη συλλογή "Το Βέλος του Χρόνου"
Κ. Γαρμπής
Διόνυσος,
12/02/2017
Από τη συλλογή «Το
Βέλος του Χρόνου»
VII
Η μόνη ψευδαίσθηση που φθόνησα –
η υποκειμενική εμπειρία του Χρόνου.
Πόσο θα ήθελα να βιώσω συνειδητά μιαν αχρονική φύση
στη μαθηματική παράμετρο που ρέει ελεύθερα
και από το μέλλον προς το παρελθόν.
Να ζήσω σε μια συμμετρία παρελθόντος και μέλλοντος,
σε μία χρονική αντιστρεπτότητα!
Ν’ ακινητοποιώ όποτε θέλω τον χρόνο μου,
να τον στρέφω πίσω ξανά
στη σκιερή θερινή μουριά των παιδικών ενθουσιασμών,
στις ρωγμές και στους μαντρότοιχους των
κωδικοποιημένων μηνυμάτων των φίλων,
στη γωνιά του νεανικού δωματίου με τα όνειρα,
στην μπόρα που με βρήκε να ψαρεύω κοκωβιούς τον
Σεπτέμβρη∙
στα βραχάκια και στ’ αμέριμνα καβούρια
που ολίσθαιναν στις κοιλότητες,
στο ψάρεμα με καθετή στου Μεσσηνιακού το ενυδρείο,
στα κιγκλιδώματα του «Θηλέων», και
στους ανθισμένους κόρφους των κοριτσιών,
στ’ ολόγυμνο κορμί της που επέμενε να σβήσει το φως,
στην αφή της Α. μες στ’ αρώματα του θαλάσσιου μπάτη…
Αχ! Αυτό το άτιμο βέλος του Χρόνου
γιατί δε μ’ αφήνει ν’ απολαύσω μιαν
ανορθολογική προσέγγιση, μιαν αντιεμπειρική,
των χρονικών φαινομένων!
Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017
Κώστας Γαρμπής - Αμερική
Κ.
Γαρμπής
Βοστώνη/
Διόνυσος 25/06/17 & 03/07/17
ΑΜΕΡΙΚΗ
Πήγα
κι εγώ στην Αμερική.
Άλλες
αντιλήψεις, άλλος κόσμος.
Μια
κοινωνία ανταγωνιστική, με φοβερή δυναμική
–
οφείλεις να καταξιώνεσαι κάθε στιγμή.
Η
επιτυχία του κοινωνικού συνόλου
περνάει
μέσ’ από την επιτυχία του ατόμου.
Δεν
καλλιεργούνται σοβιετίες και συμπλέγματα προστασίας,
δεν
συντηρούνται αργομισθίες και αμεριμνομέριμνες.
Οι
αναξιοπαθούντες επιβιώνουν
απ’
τους εθελοντές και τους αλτρουιστές,
οι
αξιοπαθούντες κι οι τεμπέληδες ψοφάνε σαν τα σκυλιά.
Αν
μπορούσε στ’ αλήθεια να υπάρξει
ένα
κράτος προνοίας χωρίς υπερπροστατευτισμό,
χωρίς
συντήρηση κρατικοδίαιτων άχρηστων
δημοσιοϋπαλληλονομενκλατούρηδων,
ένα
κράτος στηριγμένο στην προσφορά δημιουργικών ατόμων,
ένα
κράτος της ανισότητας της αξίας της προσφοράς
και
της άνισης κατανομής πλούτου αντιστοιχισμένου όμως
με
το μέτρο της προσφοράς εργασίας και των νέων ιδεών καθενός
κι
όχι με τη δοτή θαλασσοδανειακή
εκμετάλλευση
εθνικού πλούτου
ούτε
με την εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο.
Ένα
κράτος με ελάχιστο εγγυημένο
βιοτικό
επίπεδο* για τους αναξιοπαθούντες
και
αδιάφορο για τους αξιοπαθούντες
και
τους βολεμένους τεμπέληδες
(ο
μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω),**
αδιάφορο
για τους κατ’ επιλογή ζωής
κυνικούς,
στωικούς, πυρρώνειους και άλλους
συναφώς
φιλοσοφοβιούντες, αυτοί
θέλουν
να μετρούν τον βίον αλλιώς∙
ένα
κράτος ούτε πατερναλιστικό
ούτε
άπονο νεοφιλελεύθερο.
Ε,
αυτό θα ήταν ένα ιδανικό κράτος.
*Όχι
ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, αυτό είναι κενολογία. Ελάχιστο εγγυημένο βιοτικό
επίπεδο, δηλ. στοιχειώδεις παροχές αγαθών και υπηρεσιών που αξιώνει ο
πολιτισμός του 21ου αι. – κάτι σαν τις δέκα δράσεις του Obamacare για
την υγεία στην Αμερική.
**
Απ. Παύλος. Ίδε και ρήση Κ. Μαρξ: «Από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές
του, στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του». Ίδε και τον σύγχρονό μας (1921-2002),
Αμερικανό Καθηγητή του Χάρβαρτ Τζον Ρολς και την Αρχή της Διαφοράς.(Η κοινωνία
πρέπει να οργανώνεται έτσι, ώστε να δίνει ευκαιρίες και πλούτο και στους
μειονεκτικούς – σημ. Ποιητή: όχι στους τεμπέληδες). «Θεωρία της Δικαιοσύνης,
1971».
Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017
Κώστας Γαρμπής - Τα Κρυπτικά
Κ.
Γαρμπής
Διόνυσος,
28/05/2017
Τα κρυπτικά
Στην
ψυχή μου αναπτύχθηκαν πολλές δυνατότητες
που
πρέπει να υπήρχαν καταστατικά.
Κάποιες
όμως έγιναν κυρίαρχες ιστορικές ροπές.
Ποτέ
δεν επιθύμησα να ξεγράψω «ό,τι συνέβη
μέσα
στο νερό της απόλυτης λησμονιάς».
Εγώ
δεν επιχείρησα με τις φούγκες του Μπαχ ν’ ανεβώ στον ουρανό,
επιχείρησα
να τον κατεβάσω στη ζωή μου.
Γιαυτό
κι αγάπησα τους καλλιτέχνες
που
τελούν σε έμπνευση και έκσταση,
γιαυτό
λάτρεψα τη διάσταση της Ποίησης.
Ποτέ
δεν αναζήτησα ευδαίμονες τόπους παραμονής των μακάρων,
ούτε
νιρβάνες ούτε βασιλείες των ουρανών.
Για
τούτη δω τη ρημάδα τη ζωή προσπάθησα,
για
την άνοδο της ψυχής εδωνά,
στο
επίπεδο της «βασιλείας των ουρανών».*
Έστω.
Διαύγαση της συνείδησης
μέσα
στη γνώση του «μυστηρίου» του Θεού.
Διατήρηση
όμως ακέραιης της γνωρίζουσας συνείδησης.
*Ο
Ιησούς π.χ., ο οποίος παρουσιάζει ως σκοπό της ψυχής την άνοδό της στο επίπεδο της
«βασιλείας των ουράνων», δε δίδει περιγραφή της τελευταίας παρά μόνον αναλογικά
ή αρνητικά. Χαρακτηρίζεται δε ως «μυστήριο» - «Υμίν δέδοται γνώναι το μυστήριον
της βασιλείας του Θεού» - Μαρκ. Δ,11. Αλλά κι ο Σακιαμούνι Βούδδας αρνήθηκε να
εξηγήσει πώς εννοεί τη Νιρβάνα και πώς επέρχεται η σωτηρία μέσα σ’ αυτή.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)