Κ. Γαρμπής
Διόνυσος,
12/10/2016
Από τη συλλογή:
«Ο Μυστηριώδης κύριος Σατερθγουαίητ», Τόμος ΙΙI
Έφτασα στη «Λέσχη της
Ανατολής».
Πλησίαζαν τα γεράματα
και με υποχρέωναν
να είμαι μόνο
παρατηρητής.
Έφευγα από τη δράση και
γινόμουν φιλόσοφος.
Όμως οι μπερδεμένες
δουλειές μού άρεσαν.
Το πτώμα ήταν άλλο. Από
τύχη ζούμε.
Είπα: Είμαι ο
ντεντέκτιβ Ρέις Ουίλλιαμς.
Ήταν και η προσεγμένη
μετάφραση του Αντωνόπουλου.
Από νέος, μου έδιναν
κουράγιο αυτές οι ιστορίες.
Αναπλήρωναν κάποιο
έλλειμμα του χαρακτήρα μου.
Κι, άλλωστε, ο κόσμος
ήταν το ίδιο βρώμικος πάντα.
Και συνήθως διεκπεραίωνα
τις αποστολές.
Συνήθως. Δεν κερδίζεις
πάντα.
Όμως τα δύο βαριά
περίστροφα
τα είχα πάντα στις
μασχάλες μου.
Έφτασα στη «Λέσχη της
Ανατολής».
