Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Πέμπτη 21 Δεκεμβρίου 2017

Κώστας Γαρμπής - Χριστούγεννα

Κ. Γαρμπής
Διόνυσος, 20/12/17

Χριστούγεννα
Ποια, άραγε, αρά μετέτρεψε σε δυσμοιρία τη χαρά;
Πρέπει προς αρωγήν να προστρέξει
ο εξ Αντιοχείας τιμωρός, πλήρης Χάριτος.
Ας ξεπληρώσω τώρα τιμωρία πικρή αλλά δίκαιη,
λυτήριο τέτοιας συμφοράς ας προσφέρω με συντριβή
τώρα που έρχονται Χριστούγεννα.
Ήβρε, λοιπόν, η θερμή προσευχή μου ανταπόκριση.

Την ώρα που γράφω το παρόν θα πυριφλέγονται
προ των εορταζόντων Ιερών του μακαρίου Ιερωμένου Εκκλησιάρχη
τα κεριά μου.
Προ της πύλης της λεγομένης Ωραίας.
Κατά τον δεύτερο δε εσπερινό.


Αφιέρωση: Στους «Κορυφαίους κατά τον δεύτερο εσπερινό» και στη «Μνήμη Αποστόλου Παύλου», του Τ. Κ. Παπατσώνη.

Ευχές από το "Ελλύχνιον"

Το "Ελλύχνιον" σας εύχεται
Καλά Χριστούγεννα
Και Ευτυχισμένο το 2018!

Νέα δημοσίευση την Παρασκευή 5 Ιανουαρίου.

Εριέττη Μπορνάν - Χριστούγεννα




Οδυσσέας Ελύτης - Βρήκα μια μικρή εκκλησία



Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης - Στο Χριστό στο Κάστρο




Παρασκευή 15 Δεκεμβρίου 2017

Νώντας Α. Πατσάκας - Χαρά



Τάσος Λειβαδίτης - Αγιότητα



Βερονίκη Δαλακούρα - Ο Γεωργάκης στη Κόλαση



Κώστας Γαρμπής - Από "Το Ημερολόγιο του Μυστηριώδους κ. Σατερθγουαίητ", Τόμος IV

Κ. Γαρμπής
Διόνυσος, 05/12/2017


Αναζήτησα ρηξικέλευθα στοιχεία για την ανθρώπινη σκέψη.
Ακόμα κι όταν μυθολογούσα, πρόσβλεπα στην αλήθεια.
Πλησίασα έτσι ασυνείδητα σ’ αυτό που κατάλαβα ως «φιλοσοφία».
Έτρεφα το λογισμό μου και απ’ τις διιστορικές εμπειρίες
και αυτογυμναζόμουν διαρκώς ως την αυτοσυνειδησία.
Τότε κατάλαβα ότι ωρίμασα.

Υπήρξε μακρύς ο περίπλους στις ακτές και στα βάθη
του προφιλοσοφικού ανθρώπου, των αξιών και επιτεύξεών του,
η έναγχη αναζήτηση κάποιου νοήματος με στιγμάτισε.
Ελευθέρωσα όμως αρκετά σπερματικά στοιχεία
τα οποία με υποψίασαν δημιουργικά και ενίσχυσαν
τη «φιλοσοφική» διαπορία μου, καθιστώντας την δημιουργική.

Έφηβος, σχεδόν, ακόμα, πίστεψα ότι έφτασα στην ωρίμαση.
Γέρων, τώρα, ψαράς και ποιητής εκ του προχείρου,
ας μην αναρωτηθώ γιατί επέστρεψα
στη νοοτροπία προμυθικού ανθρώπου
και στις μυθικοθρησκευτικές παραδόσεις του.


Ποιητές της Θεσσαλονίκης







Ευρωπαϊκή Ποίηση - Γαλλία



Παρασκευή 8 Δεκεμβρίου 2017

Γιώργης Παυλόπουλος, Λίγος Άμμος



Ελληνίδες Ποιήτριες - Μαρία Πολυδούρη

Φεγγαροβραδιά

M. Πολυδούρη



Ξενυχτάμε στην πλαγία του βουνού με τ' άστρα
με το αγέρι, τα έλατα, με τα μύρια φώτα
κάτω εκεί μακριά της πολιτείας,
με τ' ογρό της θάλασσας λάμπισμα και με όλες
τις κορφές περίγυρα των βουνών. Σωπαίνει
κουρασμένη η λάλα συντροφιά. Σωπαίνει
σα να περιμένει. Ξαφνικά
«Α!» γεμίσαν τ' άπληστα στόματα. Προβάλλει
πέρ' απ' τα σκοταδερά βάθια ένα φεγγάρι
ρέπιο και πυρό. Τι αργά που κινιέται. Κι' όπως
τον ουράνιο δρόμο του σιγαλά κερδίζει,
όμοια τη χλωμάδα του ξαναβρίσκει αγάλι.
Χαρωπά κι' ανίδεα γέλια ξεπετιώνται
κι' ο καθένας λόγι' απλά ρίχνει χαιρετώντας.
Άλλοι τ' ονομάζουνε του Χάρου το δρεπάνι
άλλοι τόξο του Έρωτα· όλ' άστοχα λόγια.
Κ' εγώ που άθελα σωπώ, βρίσκω την καρδιά μου
στο πυρό και ρέπιο αυτό μυστικό φεγγάρι.
(Άκαιρο τριαντάφυλλο, κάπου έχει μαδήσει.
Η πληγή του μαρασμού, σα ζωή και χάρος.)
Την καρδιά μου που κι' αυτή, κάθε που προβάλλει
στης αγάπης τον πλατύν ουρανό πυρώνει
ώσπου σιγαλά ναρθή στο μοιραίο της δρόμο
κ' ήσυχα την όψη της τη χλωμή να πάρει.
(Εσύ νάσαι στο γιαλό τάχ' αυτή την ώρα;)
Με τρελλαίνει ξαφνικά μια ιδέα: να πάρω
του καημού απλώνοντας μαγικά τα χέρια,
και να ρίξω στο γυαλό, στα ονειροδεμένα
μάτια σου μπροστά, πυρό το λειψό φεγγάρι.
Να το ιδής τα κύματα να το πανεφέρνουν
να το ιδής πως σιγαλά όσο πάει χλωμιάζει
κι ολοένα πιο πολύ την πληγή του δείχνει,
καθώς φεύγει κ' έρχεται παίζοντας τη θλίψη,
να 'βλεπα αν θα σου 'φτανε η συλλογή να νιώσης
πως κει κάτω σου 'στειλα την καρδιά μου απόψε.

Κώστας Γαρμπής, Από "Το Ημερολόγιο του Μυστηριώδους κ. Σατερθγουαίητ", Τόμος IV


Διόνυσος, 25/10/17


Κυνηγός της φευγαλέας ομορφιάς…

Η Αντιγόνη ήταν «κρύα». Ίσως γιατί
είχε τεντωμένο δέρμα με γυαλάδα, ατσαλάκωτο,
παρέα με εσωτερική απάθεια και βλακεία.

Γιαυτό δεν αγάπησα τις «κούκλες της Νυρεμβέργης».
Ήθελα πάντα λίγες ρυτίδες∙ αυτές τις πρώτες,
τις διαβόητες «πατ ντ’ ουά»* που σχηματίζονται
απ’ τις άκρες της κόχης των ματιών προς τους κροτάφους.
Οπαδός του ερωτολόγου Σαμφόρ
για τις ρυτίδες που 'χουν ψυχή, έχουν έκφραση,
ρυτίδες αξιέραστες.


Αχ αυτές οι «πατ ντ’ ουά» της σαραντάρας Κικής
πώς μου άναβαν το τσιγάρο,
όπως το άναβε ο Σατανάς στον Δον Ζουάν
απ’ την απέναντι όχθη του Γουαδαλκιβίρ!

Κυνηγός τότε της φευγαλέας ομορφιάς…

(συνεχίζεται)


*ποδάρι της χήνας




Ποιητές της Θεσσαλονίκης








Ευρωπαϊκή Ποίηση - Γαλλία



Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2017

Ελληνίδες Ποιήτριες - Γιώτα Αργυροπούλου



Γιώργος Βέης












Ποιητές της Θεσσαλονίκης







Ευρωπαϊκή Ποίηση - Γαλλία