Θέογνις

ΘΕΟΓΝΙΣ

Ποιητής ελεγειών και γνωμικών. Άκμασε το μέσον του 6^ου αιώνα π.Χ. Μεγαρεύς. Τα «Θεογνίδεια Ποιήματα» χωρίζονται σε δύο βιβλία. Στο πρώτο, στο οποίο ανήκει και το παρατιθέμενο εδώ απόσπασμα (στίχοι 87-96), απευθύνει πολιτικές και ηθικές παραινέσεις στον ερωμένο του Κύρνο, ο οποίος ήταν, φαίνεται, ολίγον… άπιστος και χαιρέκακος.

------

Μη μ’ αγαπάς με κούφια λόγια, ενώ στο νου και στην καρδιά νιώθεις αλλιώς·

αν μ’ αγαπάς αληθινά, και στο μυαλό να είσαι πιστός.

Ή αγάπα με ειλικρινά ή αρνήσου μου

και καθαρά και έμπρακτα το μίσος δείξε μου.

Όποιος έχει μια μόνο γλώσσα μα ο λογισμός είναι διπλός,

αυτός εταίρος είναι, Κύρνε, άνανδρος και δειλός.

Κι όποιος είναι κοντά σου και μπροστά σου σε παινεύει

ενώ όταν εσύ είσαι απών τις διαβολές γυρεύει,

αλήθεια, τέτοιος σύντροφος φίλος δεν είν’ εσθλός,

αφού άλλα είναι της γλώσσας του και άλλα του νοός.

(ελεύθ. απόδοση: Κ. Γαρμπής)