Κώστας Γαρμπής - Καρδία Νήφουσα

Κ. Γαρμπής

Διόνυσος 01/05/’16

Μεγάλη και Άγια Κυριακή

Αναβλέψας θεωρώ ότι «αποκεκύλισται ο λίθος».

Δυσπιστότατος στα θαύματα, ευπιστότατος στο ήθος.

Αινών με κύμβαλα αλαλαγμού, υψώνω το ποτήριο,

λύτρο της λύπης μου, της αφθαρσίας μου σωτήριο.

Η Τράπεζα γέμει, ευφραίνομαι σήμερα∙

τα εφήμερα μοιάζουν αιώνια, τα αιώνια έγιναν εφήμερα.

Αναλώθηκα «τεσσαράκοντα» με το «ευλογητάριο»

«νηστεύων έκαμα»∙ απολαμβάνω τώρα «το δηνάριο».

Πολλά και ωραία συνθεμένα μηνύματα.

Αλάφρωσα αν κι από βαρύ μολύβι καμωμένος∙

ένα προς ένα απεκδύθηκα επίπλαστα προβλήματα

ευφραίνομαι τώρα ελαφρύς και απαλλαγμένος.

Παρ’ ότι «χους ειμί», επίγνωση άθλιας σοφίας,

όλα τ’ ανήγαγα σε αναστάσιμο θρίαμβο αφθαρσίας.

(Από τη συλλογή «Καρδία Νήφουσα»)