Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης: «Το γέρας του γήρατος» - Ένας Οδυσσειακός θάνατος

Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης (1929-2016)

«Το γέρας του γήρατος» - Ένας Οδυσσειακός θάνατος.

Πρβλ. Ομήρ. Ιλ. Δ 232 «Το γαρ γέρας εστί γερόντων».

«Αυτή είναι η μοίρα των βροτών, όταν κάποιος πεθάνει:

δεν συγκρατούν πια τα νεύρα του τις σάρκες και τα κόκκαλά του∙

όλους τους δαμάζει το μένος της πυράς που λαμπαδιάζει,

αφού η ζωή του φύγει κι αφήσει τα λευκά του οστά –

μόνο η ψυχή, πάει πέταξε, σαν όνειρο, και φτερουγίζει».

Οδύσσεια, Λ΄ στ. 218÷222. Η κάθοδος του Οδυσσέα στη Νέκυια.

Μετάφραση : Δημ. Ν. Μαρωνίτη.

Πρβλ. Μετάφραση Αργύρη Εφταλιώτη:

«Μόν’ είναι τέτοια του θνητού σαν αποθάνη η μοίρα∙

τι οι σάρκες και τα κόκκαλα νευρόδετα δε μένουν,

μόν’ τ’ αφανίζει της φωτιάς η λυσσασμένη φλόγα,

άμα από τ’ κόκκαλα η πνοή μας φύγη πρώτα

κι ανοίξη τα φτερά και πάει σαν όνειρο η ψυχή μας».

Πρβλ. ομοίως, μετάφραση Καζαντζάκη – Κακριδή.

«μονάχα τούτη η μοίρα εγράφτηκε του ανθρώπου που πεθαίνει:

Τα νεύρα δεν κρατούν τις σάρκες του κι ουδέ τα κόκαλά του∙

μον’ όταν η ζωή τα κόκαλα πια παρατήσει τ’ άσπρα,

όλα απ’ την άγρια ορμή δαμάζονται της λαμπαδούσας φλόγας,

και μοναχά η ψυχή σαν όνειρο πετώντας φτερουγίζει».

Πρβλ. ομοίως, ελεύθερη απόδοση Κ. Γαρμπή.

«… γιατί αυτή είναι η μοίρα των βροτών:

αν βγει η πνοή, τις σάρκες τους

η αδηφάγος φλόγα κατατρώει

και μένουν άσπρα κόκκαλα και τέφρα,

και η ψυχή∙ που ανοίγει τα φτερά και πάει

σαν όνειρο που πέταξε και φτερουγάει».

Φίλτατοι του «Ελλυχνίου» βιαστείτε.

Διεκδικήστε το «γέρας» της ζωής, ήγουν την αυταξία της, την «ατρεμή πρωτοπληροφορία του ζην».

Γιατί η ψυχή σαν όνειρο θα φύγει φτερουγώντας.

Καλό Καλοκαίρι. Θα είμαστε πάλι κοντά σας στις 02/09/2016.