Εμπεδοκλής

ΕΜΠΕΔΟΚΛΗΣ

Φιλόσοφος και στοχαστής, ποιητής, γιατρός και θεολόγος. Κατά τα μυθεύματα, μάντης, γόης, τους ανέμους επιτάσσων, τους νεκρούς ανασταίνων. Απ’ τον Ακράγαντα Σικελίας (492-432 π.Χ. περ.). Γένους επισήμου. Τιμήθηκε πολύ στην πατρίδα του και θεωρήθηκε άνδρας «θαυμάσιος και υπερφυής», θεϊκής καταγωγής, αναληφθείς στους ουρανούς. Κύριο έργο του το «Περί φύσεως» ποίημα διδακτικό, αποτελούμενο από 5.000 στίχους (σώζονται 450). Αποτελείται από τρία βιβλία. Σ’ αυτά συνάπτεται τέταρτο που περιλαμβάνει ηθικές θεωρίες και γνώμες. Φέρει τον τίτλο «Καθαρμοί» και από την εισαγωγή του είναι το κατωτέρω παρατιθέμενο απόσπασμα.

---

Γεια και χαρά σας φίλοι εσείς

που κατοικείτε στον λαμπρό και ξακουστό

Ακράγαντα και στην Ακρόπολή του·

σεις που με έργα καταγίνεσθ’ αγαθά,

που είστε λιμάνι σεβαστό και καταφύγιο

για κάθε ξένο, απαλλαγμένοι από

κακοδαιμονίες κι από καταστάσεις αθλιότητας∙

εγώ για σας Θεός αθάνατος κι όχι θνητός,

ως φαίνεται, πορεύομαι απ’ όλους τιμημένος

περιβλημένος με κορδέλες και στεφανωμένος

με στεφάνια πλούσια∙ κι όταν μ’ αυτά

σε πολιτείες αφικνούμαι θαλερές κι ακμάζουσες

με σέβονται όλοι, άνδρες και γυναίκες.

Κι όλοι, μυριάδες, που μ’ ακολουθούν ζητούν να μάθουν

τι είναι το καλύτερο και πιο επωφελές

γι’ αυτούς να γίνει: άλλοι με μαντική

να μάθουν τα μελλούμενα κι άλλοι

ν’ ακούσουν λόγο γιατρειάς – παρηγοριάς

γιατί μ’ αρρώστιες μάχονται και πόνοι

κι οδύνες διαπερνάνε και σουβλίζουν το κορμί τους.