Κ.
Γαρμπής
Διόνυσος,
10/04/2016
Από
το Ημερολόγιο του κ. Σατερθγουαίητ
ΤΟΜΟΣ
ΙΙΙ
Θρόμβους
αμύθητης πενίας έθρεψε
η
απατηλότητα των ανερμήνευτων φαινομένων.
Ζευγμένοι
στο μάγγανο της αγγαρείας μας
ευωχούμεθα
αδιαμαρτύρητα με τη διαιώνιση της φθοράς μας.
Ελλειμματίες
της αυταξίας της ζωής,
τι
λόγο θ’ αποδώσουμε ενώπιον του φοβερού βήματος των ψυχών
για
«τ’ αδαπάνητα χρυσάφια, την αδιάφορη περιφρόνηση»;
Όλα
ποιμένονται στους σκοτεινούς σχηματισμούς της ζωής
όπως
την εννοούμε και μας σφραγίζει
με
τις επιλογές της γήινης πειρατείας μας.
Όμως
εγώ «τώρα κοντά σου τι ωραία που ξεκουράζομαι!
Αν
με θέλεις, θα μείνω κάμποσο, προφυλαγμένος».*
Σημείωση:
Από τις δυσνόητες, κρυπτικές θα έλεγα, σελίδες του «ημερολογίου». Ο κ.
Σατερθγουαίητ αναφέρεται διαρκώς στο «Ασματικόν» του Τ.Κ. Παπατσώνη. Κατέφυγα, λοιπόν, κι εγώ εκεί, ώστε να επιτύχω
κάποια σωστή απόδοση νοημάτων.
*
Τ.Κ. Παπατσώνη : «Ταραχή και γαλήνεμά της – Αθωότητα».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου