Από
τις μικρές ωδές στον Οδυσσέα Ελύτη
Κ. Γαρμπής
Διόνυσος, 6/10/15
VII
Αναζητώντας το καινό, κατέρρευσα στο κενό.
Του κοινού νου τι κρίμα
το linguaphone
που ακόμα δεν βρέθηκε!
Και τώρα που η φύση λιγοστεύει
κι ο κόσμος σώνεται και σήπεται
και ματαιοπονεί σε τέλματα υπαρκτά
και δάση ολότελα φανταστικά,
έλα, ψιλή βροχούλα, κόρη ύψιστης σοφίας,
να σβήσεις τις φωτιές νεότευκτης κενολογίας,
να καταργήσεις τους βερμπαλισμούς και τις εξάρσεις,
να άρεις τα εμπόδια της νέας άρσης,
να επινοήσεις ένα σωστό συμπέρασμα.
Δύσκολο, δύσκολο της ζωής το πέρασμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου