Το "Ελλύχνιον" επέλεξε ως τιμώμενο Ποιητή για το έτος 2022 τον ΑΝΤΩΝΗ ΜΑΚΡΥΔΗΜΗΤΡΗ. Τον τεχνίτη της "λειτουργικής αναμάγευσης του κόσμου". Τον "αιώνιο αρχάριο" απέναντι στο θαύμα του κόσμου και της ζωής. Τον "ασκητεύοντα στη νοσταλγία του απόλυτου". Τον Ποιητή της "εν ασελγεία ευδαιμονικής έκστασης", όπως, τουλάχιστον, την εννοεί ο Bachofen, αλλά και ίσως όχι μόνον. Τον Ποιητή του Ήθους και της Ιδέας. Ο Μακρυδημήτρης δεν είναι "εύκολος" Ποιητής. Μια ασυνήθιστη ευρυμάθεια, πώς να εκφράσει καταστάσεις της τρέχουσας εμπειρίας. Πώς να τις αποδώσει με μια υπερβατική ματιά; Δοιαί γαρ τε πύλαι αμενηνών εισίν ονείρων - διπλές είναι οι πύλες των φευγαλέων ονείρων (Όμηρος). Θα χρειαστεί δεύτερη, ίσως και τρίτη ανάγνωση, τουλάχιστον για τον μέσο αναγνώστη της ποίησης, ώστε κάποιες αποκρυπτογραφήσεις των μηνυμάτων (όχι όλων) να γίνουν εμφανείς. Να γίνει εμφανές ότι κάποια από τα μηνύματα του Ποιητή συμπορεύονται με τα βασικά αιτήματα της εποχής μας - γιατί αυτό είναι το ζητούμενο, όχι το δεδομένο. Τα όρια της "περιπέτειας της ζωής", λέει ο Π. Σ. Σπανδωνίδης, εξαφανίζονται μέσα στην περιοχή "της περιπέτειας της τέχνης και του πνεύματος". Η ποίηση είναι ένα γύμνωμα, μια εξομολόγηση. Σας παραδίδουμε, λοιπόν, από την προσεχή ανάρτηση τον Ποιητή Αντώνη Μακρυδημήτρη προς κρίσιν (ή αποτίμησιν).
Εφεξής, τα τραγούδια του Σουγιούλ (για τα οποία επιμένουν ορισμένοι αναγνώστες μας) θα παρουσιάζονται στο "Ελεύθερο θέμα". Σας έχουμε 4 ή 5 ακόμα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου