Το
«Ελλύχνιον» επέλεξε ως τιμώμενο ποιητή για το έτος 2021 τον Δημήτρη Κοσμόπουλο.
Σήμερα, λόγω περιορισμού χώρου, αναρτούμε σύντομη παρουσίαση, βιογραφικό σημείωμα και
την εργογραφία του ποιητή και από την επόμενη εβδομάδα θα ξεκινήσει η ανάρτηση
των ποιημάτων.
Ο
Δ.Κ. παρουσιάζει στίχο άκρως επιμελημένο, στοχαστικό και σχολαστικά δουλεμένο.
Ο στίχος του «όζει ελλυχνίων». Παρ’ ότι εγγίζει την «τελειότητα» δεν είναι, εν
τούτοις, στίχος «αποξηραμένος». Εμφανείς είναι οι «καταβυθίσεις» του Δ.Κ. στα
κλασσικά και στα νεοκλασικά γράμματα. Εξάλλου για να εκτιμήσεις και, τελικά, να
θαυμάσεις την έκφρασή του, πρέπει να την «οικειωθείς από μέσα» και να την
ζήσεις. Έχει χαρακτηρισθεί από την
κριτική ως ο «παλαμικότερος σύγχρονος μοντέρνος ποιητής μας». Η συνομιλία του με το σώμα της προγενέστερης
ποιητικής μας παράδοσης, το οποίο στα βιβλία των δοκιμίων του χαρακτηρίζει ως
ενιαίο, με διαφορετικά μέτωπα και εκφράσεις στην διάρκεια του χρόνου, τον οδηγεί
σε ένα ποιητικό ιδίωμα όπου αρμόζονται άρρηκτα οι κατακτήσεις της έμμετρης
παράδοσης και των κορυφαίων στιγμών του μοντερνισμού, σε ένα ιδίωμα απολύτως
προσωπικό και ιδιοτύπως αναγνωρίσιμο. Ως βαθύς γνώστης της ελληνικής και
ευρωπαϊκής ποιητικής γραμματείας, ο Κοσμόπουλος στα δοκίμιά του, τα οποία
παράγονται εκ του αποτελέσματος, δηλαδή όχι από προκρούστεια προσαρμογή στην μητρομανία της θεωρίας και της
ιδεολογίας, μαζί με το αίτημα της επανεύρεσης του λυρικού οράματος, θέτει το
αίτημα για επανεύρεση του νοήματος. Στην μηδενιστική εικονική συνθήκη της
σήμερον αντιτείνει την ελευθερία του Σταυρού και της Ανάστασης. Υπό αυτό το
πρίσμα, η ποίησή του- πολυμεταφρασμένη και πολυβραβευμένη- φανερώνεται χθόνια
και υπερβατική, αντίθετη στις θρησκευτικές παραισθήσεις των φυσικών θρησκειών
και των ιδεολογικών κλειστών συστημάτων. Απολαύστε τον. Θα κερδίσετε εσωτερική
γαλήνη και γόνιμη περισυλλογή. Ενδεχομένως παρακινηθείτε κάποιες στιγμές προς
την απομόνωση, ακούγοντας ενδόμυχες φωνές.
Ὁ Δημήτρης Κοσμόπουλος
γεννήθηκε στὸ Κοντογόνι (Παπαφλέσσα) Πυλίας στὴ Μεσσηνία. Μεγάλωσε στὴν Καλαμάτα.
Εἶναι ποιητής, δοκιμιογράφος καὶ μεταφραστής. Ἔχει ἐκδώσει δέκα ποιητικὰ βιβλία
καὶ τρία βιβλία δοκιμίων γιὰ θέματα λογοτεχνίας καὶ κριτικῆς. Δοκίμια, μεταφράσεις
καὶ κριτικὰ κείμενά του ἔχουν δημοσιευθεῖ στὰ περισσότερα λογοτεχνικὰ περιοδικὰ
καὶ σὲ ἐφημερίδες. Ποιήματά του ἔχουν μεταφραστεῖ στὶς κυριότερες εὐρωπαϊκὲς γλῶσσες
καὶ στὰ ἀραβικά, καὶ ἔχουν συμπεριληφθεῖ σὲ ἑλληνικὲς καὶ ξένες ἀνθολογίες. Ἀνθολογίες
ἀπὸ τὴν ποίησή του ἔχουν ἐκδοθεῖ στὰ γαλλικά, στὰ ἰταλικὰ καὶ στὰ ἀλβανικά. Διευθύνει
τὸ λογοτεχνικὸ περιοδικὸ Νέα Εὐθύνη. Ἀπὸ τὸ 2001 εἶναι μέλος τῆς Ἑταιρείας Παπαδιαμαντικῶν
Σπουδῶν καὶ ἀπὸ τὸ 2004 εἶναι μέλος τῆς Ἑταιρείας Συγγραφέων. Τὸ 2005 τοῦ ἀπονεμήθηκε τὸ Βραβεῖο Ἕλληνα Λυρικοῦ ποιητῆ «Λάμπρος Πορφύρας»
τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, τὸ 2013 τὸ
Διεθνὲς Βραβεῖο Κ.Π. Καβάφη γιὰ τὸ σύνολο
τοῦ ποιητικοῦ του ἔργου καὶ τὸ 2018 τὸ
Βραβεῖο Ποιήσεως τοῦ Ἱδρύματος Κώστα &
Ἑλένης Οὐράνη τῆς Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν, καθῶς καὶ τὸ Βραβεῖο «Jean Moreas» γιὰ τὸ
καλύτερο ποιητικὸ βιβλίο τοῦ 2018. Zεῖ καὶ ἐργάζεται στὴν Ἀθήνα. Τὸ Pixels εἶναι τὸ δέκατο ποιητικὸ βιβλίο του.
ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ
TOY IΔIOY
ΠΟΙΗΣΗ
Λατομεῖο, Κέδρος 2002, β΄ ἔκδοση 2003
Τοῦ νεκροῦ ἀδελφοῦ, Kέδρος 2003, β΄ ἔκδοση
2005 (Βραβεῖο Ἕλληνα Λυρικοῦ Ποιητῆ «ΛΑΜΠΡΟΣ ΠΟΡΦΥΡΑΣ» Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν 2005)
Πουλιὰ τῆς νύχτας, Κέδρος 2005
Ἀνάστασις τοῦ Ἀνδρέα Ταρκόφσκι, Ἐρατὼ 2008
Βραχὺ χρονικό, Κέδρος 2009
Κροῦσμα, Κέδρος 2011, β΄ ἔκδοση 2011
Κρυπτόλεξο, Δόμος 2013, β΄ ἔκδοση 2013, γ΄ ἔκδοση
2018 (Διεθνὲς Βραβεῖο Καβάφη 2013)
Κατόπιν ἑορτῆς, Ἐρατὼ 2014, β΄ ἔκδοση
2015
Θέριστρον, Κέδρος 2018 (Βραβεῖο Ποιήσεως Ἱδρύματος
Κώστα & Ἑλένης Οὐράνη Ἀκαδημίας Ἀθηνῶν 2018, Βραβεῖο «Jean Moreas» Γραφείου
Ποιήσεως 2018)
ΔΟΚΙΜΙΟ
Τὰ ὅρια τῆς φωνῆς (Δοκίμια γιὰ τὴν νεοελληνικὴ λογοτεχνία), Κέδρος 2006
Ἡ πτήση τοῦ ἱπτάμενου (Μιὰ εἰσαγωγὴ στὴν ποίηση τοῦ Νάσου Βαγενᾶ), Ἴνδικτος 2007
Ὁ ἀπόκρημνος
λυρισμός: Μελέτες γιὰ τὴν ποίηση τοῦ Ἠλία Λάγιου, Ἐρατώ (ὑπὸ ἔκδοσιν)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου