Κάποιο Φθινόπωρο του ΧΧ
αιώνα
Κατεβήκανε
χαμηλά τα σύγνεφα τούτο τον Οκτώβρη.
Η
γιαγιά μαζεύει τ’ απλωμένα ρούχα.
Τα
παιδιά θ’ αδειάσουνε σε λίγο τις αλάνες.
Σταμάτα
να ψαρεύεις κοκοβιούς και γύρνα γρήγορα στο σπίτι.
Οι
αχτίδες χάνουνε κιόλας τη μάχη.
Η
τελευταία τους προσπάθεια είναι στ’ αλήθεια γοητευτική.
Η
πιο όμορφη εικόνα ήττας.
Κρίμα
που δεν είμαι ζωγράφος.
Τώρα
οι χοντρές σταγόνες
λες
κι επιβεβαιώνουνε τη μελαγχολική νοοτροπία μας.
Μας
μάθανε να ζούμε μόνοι.
Να
βλέπουμε τη δυστυχία ντεκόρ σε τοπίο…
Τις
λες για μια ακόμα πόζα;
Στο
Θόδωρο Βουργαρέλη
Από
τη συλλογή «Καθημερινότητες»
Καλαμάτα 2/10/82
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου