Κ.
Γαρμπής
Διόνυσος,
05/12/2017
Αναζήτησα
ρηξικέλευθα στοιχεία για την ανθρώπινη σκέψη.
Ακόμα
κι όταν μυθολογούσα, πρόσβλεπα στην αλήθεια.
Πλησίασα
έτσι ασυνείδητα σ’ αυτό που κατάλαβα ως «φιλοσοφία».
Έτρεφα
το λογισμό μου και απ’ τις διιστορικές εμπειρίες
και
αυτογυμναζόμουν διαρκώς ως την αυτοσυνειδησία.
Τότε
κατάλαβα ότι ωρίμασα.
Υπήρξε
μακρύς ο περίπλους στις ακτές και στα βάθη
του
προφιλοσοφικού ανθρώπου, των αξιών και επιτεύξεών του,
η
έναγχη αναζήτηση κάποιου νοήματος με στιγμάτισε.
Ελευθέρωσα
όμως αρκετά σπερματικά στοιχεία
τα
οποία με υποψίασαν δημιουργικά και ενίσχυσαν
τη
«φιλοσοφική» διαπορία μου, καθιστώντας την δημιουργική.
Έφηβος,
σχεδόν, ακόμα, πίστεψα ότι έφτασα στην ωρίμαση.
Γέρων,
τώρα, ψαράς και ποιητής εκ του προχείρου,
ας
μην αναρωτηθώ γιατί επέστρεψα
στη
νοοτροπία προμυθικού ανθρώπου
και
στις μυθικοθρησκευτικές παραδόσεις του.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου