Κώστας Γαρμπής, Από "Το Ημερολόγιο του Μυστηριώδους κ. Σατερθγουαίητ", Τόμος IV

Διόνυσος, 25/10/17

Κυνηγός της φευγαλέας ομορφιάς…

Η Αντιγόνη ήταν «κρύα». Ίσως γιατί

είχε τεντωμένο δέρμα με γυαλάδα, ατσαλάκωτο,

παρέα με εσωτερική απάθεια και βλακεία.

Γιαυτό δεν αγάπησα τις «κούκλες της Νυρεμβέργης».

Ήθελα πάντα λίγες ρυτίδες∙ αυτές τις πρώτες,

τις διαβόητες «πατ ντ’ ουά»* που σχηματίζονται

απ’ τις άκρες της κόχης των ματιών προς τους κροτάφους.

Οπαδός του ερωτολόγου Σαμφόρ

για τις ρυτίδες που 'χουν ψυχή, έχουν έκφραση,

ρυτίδες αξιέραστες.

Αχ αυτές οι «πατ ντ’ ουά» της σαραντάρας Κικής

πώς μου άναβαν το τσιγάρο,

όπως το άναβε ο Σατανάς στον Δον Ζουάν

απ’ την απέναντι όχθη του Γουαδαλκιβίρ!

Κυνηγός τότε της φευγαλέας ομορφιάς…

(συνεχίζεται)

*ποδάρι της χήνας