Ανάξιόν εστι

Κ. Γαρμπής

Διόνυσος, 21/05/2015

«Ανάξιόν εστι»

Είμαι τώρα ο Βρυκόλακας,

που, αφού άντλησα αίμα απ’ το παρελθόν,

αιματοδοτώ στο παρόν μου

τις προοπτικές του μέλλοντος.

Στερεώνω τουλάχιστον έτσι

τα κωδικά μηνύματα που έλαβα.

Όχι, δεν πρέπει να απολέσω

τα χαρακτηριστικά μου ως μέλος ενός Λαού^.

πρέπει όμως να αποδείξω τις επικαιρότητες.

Όχι, δεν είναι ελλειμματικό το νεοελληνικό παρόν^.

πρέπει όμως να συναιρεθούν το παρελθόν και το μέλλον.

Είναι το πρόβλημα όλων των Ιστορικών Λαών,

έχουν ψυχή διχασμένη^. είναι παγιδευμένοι

στην τυπική τους ταυτότητα.

Αντί για προσδοκίες, καταναγκασμοί παρελθόντος.

Η μεταβολή όμως των εξωτερικών συνθηκών της ζωής

και η εσωτερική μας ανάπλαση ας αλληλοσυμπληρώνονται

σε μια ιστορική πορεία^.

ας μην παραιτηθούμε από το ένα για το άλλο,

ας μη μας παρασύρουν οι δόλιοι

ψευδοφιλόσοφοι και προβοκάτορες του καιρού μας.

Ας προσπαθήσουμε κι ο καρπός

θα προκύψει χυμώδης.

Ας κτίσουμε την αυτογνωσία μας

μακριά απ’ την ανιστορική πραγματικότητα,

τις «γιόγκες» και τις «θετικές ενέργειες»,

ας τ’ αντικαταστήσουμε με εσωτερική ζωή

δικού μας τρόπου ύπαρξης και έκφρασης^.

κι από την άλλη ας αγωνιστούμε

για τους εξωτερικούς παράγοντες κοινωνικότητας.

Ας μη βιώνουμε απειλητικά την πραγματικότητα

ούτε όμως και παθητικά. Ας πάρουμε την τύχη στα χέρια μας.

Ας ξαγρυπνά η καρδιά μας κι όταν κοιμώμεθα^{. *}

ας κοιτάζει τ’ άστρα στον ουρανό και το δοιάκι. ^**

Είμαστε Λαός Ιστορικός.

Για τις ζωές μας πρόκειται και

για τις ζωές των παιδιών μας.

Αρχέτυπο του υπερβατικού

ας είναι για μας το Μέλλον.

Οι έμποροι των εθνών, τα τρωκτικά, τ’ αρπακτικά της εποχής μας

θέλουν κράτος χωρίς πολίτη ή κατ’ επίφαση

με νομιμοποιητική βάση μια ξενόφερτη εξουσία.

Θέλουν ανυποκειμενικό άτομο σύγχρονης κοινωνίας

που αντιλαμβάνεται την πραγματικότητα ολιστικά

και βιώνει τον κόσμο αρνητικά.

Που θα περιχαρακωθεί στα ίδια συμφέροντα

και που θα συνδυάζει μέσα του παθητικά

την απραξία, τον αυταρχισμό, τη διαφθορά.

Είμαστε όμως Λαός Ιστορικός.

Το παρελθόν μας επιτάσσει προοπτικές

με ιστορικές και πνευματικές δυνατότητες^.

οι αλήθειες της ελληνικής ανά τους αιώνες σκέψης

διεκδικούν ιστορικό προσδιορισμό

και προϋποθέτουν κριτική σκέψη,

προτείνουν ζωή με άπειρες δυνατότητες^.

ας μη μας αποξενώνουν απ’ αυτές οι νεοψευδοκαλβινιστές

ιδίων συμφερόντων και σκοπιμοτήτων,

ας μη μας τις παρουσιάζουν

ως στατικές και ιδεολογικοαπολογητικές

οι πληρωμένοι ψευδοφιλόσοφοι του καιρού μας –

δυστυχώς και Έλληνες.

Ακόμα και η θρησκευόμενη ελληνική σκέψη

ποτέ δεν στηρίχθηκε μόνο σε ουράνιες προσδοκίες

και απομαγεμένες ιστορικότητες

ούτε σε άπρακτες ενδοσκοπήσεις.

Συνυφάνθηκε με αρχές

πολύτιμων καταδύσεων στην επιστήμη

και τις αποδέχτηκε.

Ο προσανατολισμός μας στο μέλλον

δεν πρέπει να είναι σερβιτόροι και ξενοδοχοϋπάλληλοι

ούτε επιστήμονες οικονομικοί μετανάστες.

Ανάξιόν εστι.

Ας αντισταθούμε!

^* Άσμα Ασμάτων: Εγώ κοιμούμαι κι η καρδιά μου ξαγρυπνά.

^** Γ. Σεφέρης: Κοιμούμαι κι η καρδιά μου ξαγρυπνά^./ κοιτάζει τ’ άστρα στον ουρανό και το δοιάκι/ και πώς ανθοβολά το νερό στο τιμόνι.