Κλιμακτήριος ΙΙ

Κ. Γαρμπής

Διόνυσος, 14/05/2015

«Κλιμακτήριος ΙΙ»

Ερωτικοί κραδασμοί στον κόσμο της διαρκούς μεταστοιχειώσεως,

μεταμεσονύκτια ποιητικά οράματα,

σήματα και μυστικά και τραυλίσματα πραγμάτων,

κρυπτογραφήματα πυρήνος έναστρου,

όλα μέσα στο σκοτεινό καταφύγιο του πάθους μου.

Ο ιχθύς σπαρταράει στην παρηγοριά της απογνώσεώς του.

Ω, πώς «ανέρχονται οι σκοτεινές μορφές

και σημαίνει της ελεύσεως η άρρητη ώρα»!¹

Φωνές και αιώνιες συνηχήσεις της ψυχής,

ίλιγγος στροβίλων, εμπειρία ατομικής αγωνίας,

«απατηλότης των όσων φαινομένων»,²

επίφαση γαλήνης γενομένη εκ του μηδενός.

«Απελπιστικά μόνος, επενδύω της ψυχής μου τις δυνάμεις

στην περιδίνηση του κόσμου».³

«Όλο και περισσότερο γίνομαι ο μαθητής των πραγμάτων».⁴

Πώς ξεψυχάει έτσι η σταθερή τάξη της νεότητάς μου;

Πώς μετεωρίζεται στη διάσταση της επικείμενης απώλειας;

Πιθανόν εισέρχομαι στην κλιμακτήριο

– αλλά, ίσως πάλι, είναι της σφοδρής ανοίξεως.

1. Στέφανος Ροζάνης

2. Τάκης Παπατσώνης

3. Στέφανος Ροζάνης

4. Ρ.Μ. Ρίλκε