Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Τρίτη 3 Μαρτίου 2015

Οιωνοί



Διόνυσος, 01/03/2015
Κ. Γαρμπής


«Οιωνοί» *

Τροχάδην οι μορφές των νεφών
σκιάσανε τη λαμπρή δόξα του μεσημεριού.
Α, οι ιδέες, οι ιδέες
τι εύκολα σκιάζονται και αυτές!
Τι εύκολα ξεφεύγουν τα νοήματα,
οι μελωδούσες φυλλωσιές πώς ακινητούν!
Εκεί που καρτεράς τα αισιόδοξα πουλιά
αυτά σμάρι σκοτεινό θαμπώνουν τον ήλιο,
φτεροκοπούν αστόχαστα και ασυλλόγιστα.

Ώστε, τόσο εφήμεροι οι πόθοι μου;
Τόσο βιαστικά βουτάει η μέρα
στις βαριές σκιές;
Κι όλες οι φωτιές μια τέφρα – ή όχι ακόμα;

Έσχατοι ψίθυροι μου λένε: «μείνε».
«Μη σε πτοούν απρόσμενοι αναβαθμοί.
Λάλοι αστερισμοί θα φέρουν
μια φωτοχυσία νέα, ευλογημένη.
Αγάλι-αγάλι, με κόπο και μόχθο
θα βγει το νέο φεγγάρι το ευφραντικό.
Θέλει κόπο και υπομονή να μεταλάβεις
τούτο το πλούτος της αγίας νυχτός”».

Μα εγώ δυσπιστώ. Τα σημάδια μού φαίνονται πλαστά
και τόσο γρήγορα, τόσο γρήγορα!

Τι δρόμο να τραβήξω τώρα ο ανίδεος έρμος,
εγώ που πίστεψα
στο πλήρωμα των πάντων και στην ξαλάφρωση;


* Τάκη Παπατσώνη: «Οιωνοί». Από τους «Αναβαθμούς προς Παρνασσόν».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου