Στη μεταβυζαντινή εποχή, η νεοελληνική λογοτεχνία δεν παρουσιάζεται και πάρα πολύ διαφορετική από τη βυζαντινή. Θα έλεγε κανείς πως συνεχίζεται η βυζαντινή παράδοση κι ότι επάνω στο αχνάρι αυτής δημιουργούν κι οι περισσότεροι από τους νεότερους Έλληνες λογοτέχνες. Για τούτο και τα έργα τους, εξόν από πολύ λίγα, βρίσκονται αρκετά μακριά από το νόημα της τέχνης. Είναι τα περισσότερα απλοϊκά δημιουργήματα συγγραφέων ανίδεων από λογοτεχνική δημιουργία. Όλη αυτή η αρκετά μακρόχρονη μεταβυζαντινή εποχή μπορεί να χαρακτηριστεί σαν εποχή δοκιμασίας της νεοελληνικής λογοτεχνίας.
Ερωτικά ποιήματα αγνώστων ποιητών,
γραμμένα μεταξύ 1450 και 1500.
Τα ερωτικά αυτά ποιήματα δεν έχουν όλα την ίδια
ποιητική αξία. Τα περισσότερα είναι συνηθισμένα ερωτολογήματα σε στίχους, που τους
λείπουν τα ποιητικά στοιχεία. Μερικά, όμως, έχουν κάποια αφέλεια και αίσθημα
φυσικό:
Όποια, όμως, κι αν είναι η ποιητική αξία τους, δεν
παύουνε να είναι για τη γλώσσα τους από τα πιο πολύτιμα ποιητικά απομεινάρια
των πρώτων χρόνων της μεταβυζαντινής εποχής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου