Ο λαός ζούσε μέσα σε
κάποιο δικό του διανοητικό κόσμο. Λογής λογής καθέκαστα της ζωής του του έδιναν
θέματα για τραγούδια θρησκευτικά (όπως τα κάλαντα), εργατικά, του γάμου, του
θανάτου, ερωτικά κλπ. Οι χρονογράφοι του ΙΔ΄ αιώνα Νικηφόρος Γρηγοράς και
Ιωάννης Καντακουζηνός κάνουν λόγο για κάποιο τραγουδιστή, που βρισκόταν στο
στρατόπεδο του Καντακουζηνού κοντά στην Κομοτηνή, κι ένα μεσημέρι πήρε τη λύρα
του κι άρχισε να τραγουδάει κάποιο τραγούδι του. Τα λόγια αυτά του βυζαντινού
τραγουδιστή βρίσκονται μέσα στο τραγούδι, που και σήμερα το λένε πολλοί, ενώ
χαροκοπούν και χορεύουν:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου