Το τραγούδι του
τυφλού Άντονυ Ράφτερυ
(Αυθαίρετη
απόδοση)
Κώστας Γαρμπής, 1977
Επήγαινα στην εκκλησία
κι έβρεχε και φυσούσε.
Μία γυναίκα ήταν εκεί,
μα με περιφρονούσε.
Δεν μίλαγα, δεν άκουγα,
μα όμως την αγάπαγα.
Όπου και αν ταξίδευα
πίσω θε να γυρνούσα
– Αγγλία και Γαλλία και
όρη Ιβηρικά
όμορφη Ελλάδα και τοπία
Ελληνικά –
γιατί γυναίκα άλλη
καμιά
δεν θ’ αγαπούσα.
Η ομορφιά της έναστρη
θάμπωσε και τον ήλιο·
μια χρυσομάλλα καλλονή
στου κόσμου το
βασίλειο.
-Έλα μαζί μου στον παπά
να πα να πούμε:
την ερχομένη Κυριακή θα
παντρευτούμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου