Στις 23 Απριλίου,
καθιερωθείσα ως παγκόσμια ημέρα βιβλίου προς τιμήν τους, πέθαναν ο Σαίξπηρ και
ο Θερβάντες.
Από το θάνατο του
Σαίξπηρ συμπληρώθηκαν 402 χρόνια.
«Εις μνήμην»
παρουσιάζουμε το 154ο από τα Σονέτα του σε απόδοση Κ. Γαρμπή.
CLIV.
Ο Πτέρωτας ο Έρωτας κείτεται κοιμισμένος –
η ιερή η φλόγα του στο πλάι ακουμπισμένη.
Και νύμφες που τις ένωνε όρκος ζωής δοσμένος
σιμά του ήρθανε κρυφά∙ κι η πιο καλοφτιαγμένη
στο χέρι της το ιερό πυρ τ’ ανέγγιχτο σηκώνει,
το πυρ που αληθινές καρδιές μύριες έχει φλογίσει.
Κι ενώ κοιμάται ο θεός που πόθους ξεσηκώνει
χέρι μικρό, παρθενικό, τον έχει αφοπλίσει.
Η κόρη σβήνει τον πυρσό σ’ ολόδροσο πηγάδι
που από του έρωτα το πυρ θερμάνθηκε αιώνια
και έγινε ιαματική πηγή, γιατρευτικό μαγνάδι
για όλους που υπέφεραν κι έπασχαν από χρόνια.
Πήγα κι εγώ στον έρωτα που και νερά φλογίζει.
Αχ! Το νερό τον έρωτα ποτέ δεν τον δροσίζει.
Διόνυσος,
04/05/2016
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου