Κώστας Γαρμπής - Από τη συλλογή "Τα κρυπτικά"

Κ. Γαρμπής

Διόνυσος, 23/03/17

Από τη συλλογή «Τα Κρυπτικά»

Αναζήτησα τη θεμελιώδη κίνηση της ψυχής μου

και συνάντησα ένα χαμένο αρχέγονο αρχέτυπο.

Να ήταν ο Παράδεισος επί γης;

Άλλοτε αγρότης ως ο Κάιν, άλλοτε ποιμένας ως ο Άβελ

κινήθηκα ανατολικά και δυτικά της Εδέμ

– μετά το φόνο δεν μου επέτρεψαν εγκατάσταση στον κήπο της.

Γήινος, πολύ γήινος, ποτέ δεν αναζήτησα

πρωτινή ενότητα παραδείσιας ασυνειδησίας,

η ψυχή μου τ’ αποζητούσε όλα «επί γης».

Ευδαιμονική ενότητα «επί γης»,

όχι όπως ο Ρίλκε μέσα στη μήτρα και στο αμνιακό υγρό.^*

Τον καταλαβαίνω, βέβαια, τον Ποιητή,

νιώθω κι εγώ τη μοναξιά της συναίσθησης πως κάτι έχασα,

το «εγώ» μου νιώθει ένοχο και εκπεσμένο.

Επιδιώκω, όμως, Παράδεισο «επί γης».

Ό,τι κερδίζω σε γνώση να μην είναι απώλεια σε ευτυχία.       

* Όγδοη Ελεγεία: denn Schooss ist alles: η μήτρα είναι το παν.