Κ.
Γαρμπής
Διόνυσος,
09/12/15
XXI
Το
κανάλι του Αμστερντίπ σκίαζαν ωραία δένδρα.
Δρόμοι
στρωμένοι με ομοιόμορφα τούβλα, συμμετρικά.
Σπίτια
χαμηλά που τα στόλιζαν ξυλοδεσιές με χαρούμενα χρώματα.
Κολλαριστές
κουρτίνες, γλάστρες με λουλούδια στα παράθυρα.
Κήποι
μπροστά, λαχανόκηποι πίσω, δενδροστοιχίες στους δρόμους.
Περίβολος
με περάσματα εδώ κι εκεί, πόρτες βαριές σαν υδατοφράκτες.
Θαλασσινή
κορδέλα από αργυρόχροα νερά.
Εικόνες
ειρήνης, εικόνες γαλήνης.
Μια
όμορφη ζωή, το ίδιο ψεύτικη όπως στις καρποστάλ.
Άσπρος
φάρος με περιστρεφόμενο φανάρι στο άκρο της πόλεως.
Τις
νύχτες φώτιζε ένα κομμάτι του δρόμου κι ένα πέρασμα.
–
Αυτό δε θά ’ναι ευχάριστο για τους ερωτευμένους και τους μετανάστες, ψιθύρισα.
–
Για τους ερωτευμένους, problem
yes!
Είπε η Μπέτυ μ’ ένα γελάκι.
Αλλά
ποιούς μετανάστες, ποιούς πρόσφυγες;
Δεν
επιτρέπουμε τέτοια φρούτα εδώ…
Περί
επιπέδου φρουτοσαλάτας η συζήτηση.
Πολιτείες
σαν ταριχευμένες μέσα στα προχώματά τους.
Αυστηρές
προτεσταντικές αιρέσεις
Καθαριότητα,
τάξη, καθαρότητα.
Τακτοποιημένες,
άσπλαχνες κοινωνίες.*
*Την φιλοξενίαν μη λησμονείτε:
επειδή δια ταύτης τινές εφιλοξένησαν αγγέλους μη γνωρίζοντες.
Προς Εβραίους, 15-2
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου