Κώστας Γαρμπής - Από "Το Ημερολόγιο του Μυστηριώδους κ. Σατερθγουαίητ"

Κ. Γαρμπής, 14/10/17

Δεν είπα: «έχω δυνατότητες».

Είπα: «είμαι οι δυνατότητές μου».

Έτσι ξανοίχτηκα από μικρός στον κόσμο,

έτσι υπήρξα. Είμαι ό,τι είμαι,

όπως θα πει κι ο Ποιητής.^*

Δεν υλοποίησα «δυναμικές», υλοποίησα «δυνατότητες».

Η υπαρκικότητά μου υπήρξε το

«πεπερασμένο» μου και η «μηδενικότητά» μου.

Συμφιλιώθηκα με την «πτώση» μου,

δεν είδα την ύπαρξή μου σαν

«ύψιστη αξία και ύψιστη (εν ταυτώ) αμαρτία»,^**

δεν είδα ηθικές κατευθύνσεις

– αν και ηθικότερος κι από τους πιο ηθικούς.

Από humus^*** πλάστηκα, Hommo ειμί.

*Τέννυσον: «…αυτό που είμαστε, είμαστε», «Οδυσσέας».

  Σημ. Κ. Γαρμπή: Ίσως, όμως, μ’ ένα διαφορετικό νόημα απ’ αυτό που του αποδίδει o κ. Σατερθγουαίητ. Ίσως.

**Κιρκεγκάαρντ.

***humus = γη (Λατινικά)