Έτος Ποιητή Δημήτρη Κοσμόπουλου

 

Εδώ τελειώνει η παρουσίαση των ποιημάτων του εξαίρετου ποιητή Δημήτρη Κοσμόπουλου. Τα ποιήματα επέλεξε ο ίδιος, ανάμεσα σε πολλά άλλα ισάξια – ίσως και καλύτερα.

Όσοι επιθυμούν να ξαναθυμηθούν τα βιογραφικά στοιχεία του και την εργογραφία του μπορούν να ανατρέξουν στις αναρτήσεις του Ελλυχνίου του Ιανουαρίου ε.έ.

Το Ελλύχνιον του εύχεται καλές εμπνεύσεις.

XXXI

Speculum

 

Κι ὅμως αἰχμάλωτοι μὲς στὸ καθρέφτισμά μας

σὲ γυάλινη ἁλυκή, κόκκοι, εἰκονοστοιχεῖα

ἕκαστος στὴν ὀθόνη του κι ὅλοι μιὰ συστοιχία

στοῦ τίποτα τὸ κάτοπτρο, θεατὲς στὸ ξέφτισμά μας,

 

γυρεύουμε ἕνα ἄγγιγμα, μὰ τὸ γυαλὶ ἐμποδίζει.

Στὸ γυάλινο κλουβί μας πιὰ ὁ ἀέρας δὲν περνᾶ,

τὸ φῶς τὸ γάργαρο νερό του πιὰ δὲν μᾶς κερνᾶ,

μαζοὺτ τῶν πληροφοριῶν ὣς πάνω μᾶς γεμίζει.

 

Διψάσαμε ἕνα ἄγγιγμα, ποθήσαμε τὰ φύλλα,

ὅταν τὴν ὥρα τῆς νυχτὸς κοιμίζουν τὰ πουλιὰ,

τὴν θάλασσα ποθήσαμε στὴν πρωϊνὴ ἀντηλιὰ,

 

ἀλλὰ σὰν τοὺς πιθήκους καρφωμένοι στὸ καντρὰν

ἀλλάζουμε κανάλια μὲ τὰ χείλη νὰ παραμιλᾶν.

Τὶς διαφημίσεις περιμένουμε, νὰ πέσουν μῆλα.