Ο ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ ΣΤΗΝ ΚΕΡΚΥΡΑ
ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ
1856
(In modo
misto genuino)
Allora ἔτρεξε ἡ θάλασσα
e l’ anima πλέει nell’ amarezza
κι ὀγλήγορα θὰ σᾶς ἀφήσω ὅ,τι μπόρεσα
μὲς στὸν κελαηδισμό. Μαρὰν Ἀθά!
Ποιὸν Nobile Signore Conte Dionisio.
Τρέμοντας μὲ τῆς λίμνης τὰ νερὰ
τὰ σωθικά μου τὰ μαβιὰ ὄντας λύσω
θὰ στάξει μαύρη, ὁλόχρυση χαρά.
Pensa fortemente, ὅπως πεταλούδα
πιάνει στὰ φτερὰ τοῦ Μαγιοῦ τὸ δάκρυ
καὶ γιὰ μένα τὴν Ἀνάσταση τραγούδα.
Πίσω ἀπὸ τὴν ἄβυσσο, στὴν κρυφή μου ἄκρη
νύχτες ποὺ γεννοῦσα τὸν ἀσβέστη
βάφοντας τὴν πίσσα κι οὐρανὸς ἐπέστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου