Κ.
Γαρμπής,
Διόνυσος,
29/05/19
Επέπλευσα
στην αβεβαιότητα με σωσίβιο την Ελπίδα
και
κατασίγασα ποικίλους φόβους ανθρώπινους.
Συνδύασα
την Ελπίδα με την Επιθυμία, σαρκική και ψυχική,
που
την ανακύκλωνα με τη δυναμική
της
προτασσόμενης Ελπίδας.
Έτσι,
χωρίς περίπλοκες κατασκευές ιδεών
ούτε
επίκληση δυνάμεων μεταφυσικών,
με
μιαν Αυτάρκεια χωρίς «βιασμούς της φύσης μου»,
γιγάντωσα
βελτιστοποιήσεις τούτης εδωνά της ζωής –
κι
αν αυτό δεν είναι μια εκδοχή της Ευδαιμονίας,
τότε
τι είναι η Ευδαιμονία;
Στον
Γιώργο Νικολάου
Και
στους «Μονολόγους και Διαλόγους» του