Το "Ελλύχνιον" θα βρίσκεται ξανά κοντά σας σε δύο εβδομάδες.
Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου
Παρασκευή 22 Ιουνίου 2018
Παρασκευή 15 Ιουνίου 2018
Κώστας Γαρμπής - Από "Το Ημερολόγιο του Μυστηριώδους κ. Σατερθγουαίητ", Τόμος V
Μαρούσι,
11/04/18
Πίστεψα
κι εγώ ότι κάνω «τέχνη».
Τότε
γιγαντώθηκαν οι απορίες:
πώς
θ’ αποκλείσω τις ποικιλίες της
από
τα στείρα μηχανιστικά πρότυπα;
Πώς
θ’ αποφύγω την αμεσότητα της «μπροσούρας»
και
θα δώσω δυνατότητα στη μεσολάβηση;
Πώς,
διασώζοντας το ουσιώδες μέσ’ από
καλλιτεχνική
αναπαραγωγή των ασαφειών και αντιφάσεων,
θα
κινητοποιήσω τον αναγνώστη να πάρει ο ίδιος θέση;
Πώς
θα ευαισθητοποιήσω τις εσωτερικές ανθρώπινες δυνάμεις
ακόμα
– έστω – και μ’ ένα ρόδο εκατόφυλλο,
μ’
ένα ηλιοβασίλεμα, μ’ ένα ιστορικό σύμβολο παρελθόντος,
με
μια φυγή;
Πώς
θ’ αποδιαρθρώσω απονεκρωμένους καθορισμούς;
Α!
Δύσκολο πράγμα η Ποίηση!
Καλύτερα
να γίνω «προοδευτικός» βερμπαλιστής.
Παρασκευή 8 Ιουνίου 2018
Κώστας Γαρμπής - Από την ανέκδοτη συλλογή "Εικόνες"
Διόνυσος,
19/05/18
Στον Ποιητή
Γιώργο Μπλάνα
Η σταγόνα μιας αδέσποτης βροχής
αρνήθηκε ν’ αποχωριστεί τη βελόνα του πεύκου.
Πόση αναίδεια! Πώς θ’ αντιδράσει η τακτοποιημένη
συνείδηση;
Κι απ’ την άλλη τα φύλλα του νούφαρου
χάλκινα στη φωτεινή ακινησία,
χρυσάφι σπαρμένο στο νερό∙
αποκλείεται να υπάρχει πνιγμένος από κάτω.
Γιατί διαταράσσομαι έτσι;
Και τι μ’ ενδιαφέρει εμένα
ποιον κρεμασμένο διεκδικούν οι δύο σκελετοί;
Εγώ, όταν ο τόπος μυρίζει σκίνο και θυμάρι,
δεν θυμάμαι τίποτα.
Κι άλλωστε η πληγή καθενός άλλη αλήθεια.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)