Έτος Ποιητή Δημήτρη Κοσμόπουλου

CURRICULUM GRAECOPITHECI

 

Νὰ φεύγεις κούτσα-κούτσα ἀπ’ τὰ πενήντα

σκοντάφτοντας στῶν χρόνων σου τὶς πέτρες.

Καὶ νὰ μετροῦν, τριγύρω, γεωμέτρες

τ’ ἀποκαΐδια τῶν κλαριῶν καὶ τὴν ἀρίδα

 

ἂν θὰ χωράει στὴν κάσσα ἢ περισσεύει,

ὅπως σ’ ἐκεῖνον τὸν ταλαίπωρο στρατιώτη.

«...Ἡ τελευταία του φωνὴ δὲν εἶναι σὰν τὴν πρώτη,

τὸ χέρι του μιὰ ἧττα τὸ ἡμερεύει...» –

 

Ἔτσι νὰ φεύγεις. Καθὼς ἔτρεχες παιδάκι

γιὰ τὴν πηγὴ τοῦ γυρισμοῦ, τὴν ὥρα

ποὺ ὁ κότσυφας στὸ πάνσεπτο βραδάκι

 

στὸ χῶμα ξέπλενε τὸ φτέρωμα – καὶ τώρα

στὸ στῆθος σου ἀνάβει ἕνα καντήλι,

ποιά προσευχὴ κομμάτια, ποιό μαντήλι.