Έτος Ποιητή Δημήτρη Κοσμόπουλου

 

ΡΕΜΠΕΤΙΚΟ ΜΟΥΡΜΟΥΡΙΣΜΑ ΣΤΗΝ ΤΟΣΚΑΝΗ

 

Αὐτοὶ ποὺ ἐγίναν ἕνα μὲ τὴν γῆ

τυλίχτηκαν, σεντόνι, τὴν σιγή.

Τυλίχτηκαν τὰ βράδυα τὶς σελίδες

κατάστικτες μὲ οὐράνιες κηλῖδες.

 

Καρδιά μου, βράσε, βράσε σὰν τὸν μοῦστο,

ξεχείλισε σὰν κόκκινο κρασί.

Τοῦ πουθενὰ καὶ τοῦ παντός, φαρσί,

ξεσκόλισες τὸν πόνο καὶ τὸ γοῦστο.

 

Τὸ τίμημα εἶναι ὁ θάνατος, γιατί

δὲν εἶναι εἰκόνα, πέννα καὶ χαρτὶ

νὰ κλείσει τῆς ἀγάπης μου τὰ Ἀπέννινα.

Καρδιά μου, μὲς στὸν κόσμο, Ἄννα Καρένινα.