Από τη συλλογή: «Ο Μυστηριώδης κύριος Σατερθγουαίητ», Τόμος ΙΙΙ

Κ. Γαρμπής

Διόνυσος 06/08/16

– Παράγγειλα αρράκ, είπε ο Σεβαστιανός, θέλεις; 
Κούνησα αρνητικά το κεφάλι μου. 
Πρέπει να είχε μεγάλες στεναχώριες. 
Πίνεις αρράκ αν είσαι νηφάλιος; 
Είχα φτάσει στη Δαμασκό από τη Βηρυτό 
κι εκεί από το Μπρίντιζι με βαπόρι. Βίτσιο.

– Φεύγω αύριο για τη Βαγδάτη, οδικώς.

– Οδικώς! Θα περάσεις δηλαδή τη θύρα της Βαγδάτης;

Μα, καλά, δεν έχεις διαβάσει Φλέκερ;¹ 
«Η Θύρα της Βαγδάτης είμ’ εγώ, 
Το κατώφλι του Ντιάρμπακιρ. 
Μη διαβείς κάτωθέ της, ω Καραβάνι …».

– Βίτσιο. Κι άλλωστε οι εποχές έχουν αλλάξει… 

– «Πέρασε μακριά, ω Καραβάνι,

καταδικασμένο, του θανάτου Καραβάνι»,

ψιθύρισε ο Σεβαστιανός.

Αλλά εγώ τον αγνόησα. Πόσο λάθος είχα

το κατάλαβα αργότερα. Γλύτωσα όμως.

 – «Πύλη της Μοίρας. Θύρα της Ερήμου,

Λημέρι του Χαμού, Άντρο του Φόβου»,

συνέχισε ο Σεβαστιανός.

Εξακόσια χιλιόμετρα ερήμου.

Ήμουν νέος τότε και αστόχαστος,

κι είχα πολλές περιέργειες…

Κι όμως αυτές τις τρέλες θυμάμαι πιο πολύ.

Την ψυχή πέραν του κελύφους,

τους ανεμόμυλος του Πουέρτο Λάπισε.

Η Αργκαμαζίλια ντε Άλμπα και οι

έρημες στέπες της Μάνσας με σκότωναν.²

Ο στείρος αγώνας για την επιβίωση με σκότωνε.

 

1. Φλέκερ (James Elroy Flecker). Άγγλος ποιητής (1884-1915). Λυρικός, τέλειου κλασσικού τύπου. Γνωστά του έργα του «Το χρυσό ταξίδι στη Σαμαρκάνδη», 1913 και το «Δρυς και Ελαία».

2.  Προφανέστατα αναφέρεται στον «Δον Κιχώτη» του Θερβάντες.