Από
την ανέκδοτη συλλογή «Ο Μυστηριώδης κύριος Σατερθγουαίητ»
Κ.
Γαρμπής
Διόνυσος,
14/11/’15
XIII
Αμμάτιζα
τα σχοινιά∙
πολλοί
οι κόμποι. Κόμποι πολλοί.
Το
υπόστεγο μισοσκότεινο, όλοι όμως
ρούφαγαν
το φέγγισμα της λαμπρής ημέρας,
από
τ’ ανοίγματα· κι η πιανόλα;
Η
παλιά πιανόλα με τη σχισμή για τις δεκάρες
από
πότε ήταν εκεί;
Απ’
τους γνώριμους θόρυβους της προκυμαίας
αναδινόταν
η αυταξία και η χαρά της ζωής.
Οι
ψαράδες, οι ναυτικοί, οι περαστικοί,
οι
κοσμικοί, έπαιζαν το ρόλο τους σ’ ένα παραμύθι.
Αλλά
εγώ μάτιζα τα σχοινιά.
«Δια
παν ενδεχόμενον».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου